|
|
Die was op dat moment druk bezig met de doorontwikkeling van de Fiat 500, 600, 1100, 1800 en 2100 maar vond toch tijd om na te denken over hoe de auto er uit kon gaan zien. Hij kende er de projectnummers 119 en 122 aan toe (later werden de projectnummers ook de type-namen: 124, 125 etc.). Toen later het definitieve ontwerp duidelijk was kreeg het de modelnummer 100G (dit nummer werd ook het typenummer voor de motor). |
Een paar belangrijke eigenschappen die voor het nieuwe model essentieel waren:
- Goedkoop te bouwen zodat de verkoopprijs laag kon blijven. Belangrijk om de auto in heel Italië te kunnen verkopen want het zuiden was nog steeds armer dan het noorden.
- Betrouwbaar en goedkoop in gebruik. Na uitgebreide testen bleek de 100G motor een betrouwbaar en zuinig ontwerp met lage onderhoudskosten.
- Uitstekende rijeigenschappen:
- Wendbaar, zodat de auto zowel in de krappe steden als op de kronkelende wegen van Italië gebruikt kon worden.
- Goede wegligging en remmen
- Makkelijk te gebruiken - Voldoen aan de smaak van de gemiddelde Italiaan.
Een eerste idee was dit ontwerp; een uitvergrote versie van de Fiat 600:
Gelukkig is hierop niet doorontwikkeld (onder andere omdat deze carrosserievorm een slechte aerodynamica had) maar werd de pontonvorm van de grotere Fiats als de 1100 als basis gebruikt.
Wat de technologie betreft, zou een ontwikkeling van de 600-motor worden gebruikt in dezelfde opstelling als dit model.
De motor werd vergroot van 60x56mm (633cc) naar 65x63.5mm (843cc). Hiervoor moest natuurlijk de afstand tussen de cilinders worden vergroot.
En zoals we nu weten, werd de draairichting ook omgekeerd naar linksom (CCW), hoogstwaarschijnlijk omdat er een grotere radiator nodig was, zoals in de Fiat 850 stiefzus, de Simca 1000.
Een beetje uitleg: voor de Simca 1000 werd een nieuwe, volledig gesynchroniseerde, versnellingsbak ontwikkeld, waarbij het differentieel naar rechts was geplaatst, zodat beide aandrijfassen even lang waren.
Dit alles vereiste dat de motor in dit model linksom moest draaien. Om ontwikkelingskosten te besparen, moest voor de 850 eenzelfde versnellingsbak gebruikt worden en dus werd een CCW-versie van de 600-motor ontworpen.
Als je op de afbeelding klikt krijg je een grotere versie te zien.
In deze versie is de neus van de Autobianchi Bianchina's en de achterkant van de Fiat 1800 opgenomen:
Dit begint al een beetje op een Simca 1000 te lijken, een ontwerp dat Fiat bij haar dochterbedrijf Simca inzette.
Het door het management goedgekeurde ontwerp zag er zo uit:
Dit zou de basis worden waarop verder gewerkt ging worden.
Ondertussen werd er al wel getest met deze "mule":
In 1961 werd besloten om de auto in tweedeurs carrosserie te bouwen (want goedkoper te bouwen) hoewel in 1962 de vierdeursversie toch weer van de plank werd gehaald:
De foto's komen uit "Dante Giacosa: Forty Years of Design with Fiat". Deze biografie kun je o.a. kopen op Ebay
Het testen ging gewoon door, al lijkt de carrosserie nog weinig op de Fiat 850 zoals we die nu kennen.
Ondertussen werd er in de bladen al druk gespeculeerd over wat Fiat aan het doen was.
