Wat is er nieuw?
- Zelfs Club Alfa schrijft over de Fiat 850 Coupé
- Zelfs Club Alfa schrijft over de Fiat 850 Spider
- Fiat 850 Coupe en Spider in Quattroruote
- Eén van de 2 Fiat 850 Sport Coupés in Engeland
- Fiat 850 site gecrashed
- Fiat 850T, maar dan gebouwd door Ebro
- De Kangaroo DSR met Fiat 850 techniek (Update)
- Fiat 850's in Haagse Tijden
- Fiat 850 Carabinieri
- Nog meer Fiat 850T's (update met recente foto)
Fiat 850 in de bladen
Het lijkt wel of met de zomer ineens ook de behoefte is ontstaan om over zonnige auto's de schrijven. Na een artikel in "de Haagse Tijden" over de Fiat 850 Spider en een in "the Telegraph" over een Serie 3 Fiat 850 Sport Coupé bleek ook "Quattroruote" online een artikel te publiceren over zowel de Coupé als de Spider. Ik heb het voor jullie vertaald:
Turijns savoir-faire.
Voordat Fiat de marktniches van betaalbare sportwagens begon te vullen, beschikten Italiaanse carrosseriebouwers al over een groot aangeboren en wijdverbreid talent om zelfs gewone auto's met eenvoudige mechaniek uniek en kostbaar te laten lijken. Met de 850 Coupé en Spider sloeg Fiat in 1965 de spijker op de kop.
Kracht en flair
Met de lancering van de sedan in 1964 waren de grootste taken voorbij, zodat Fiat een vleugje plezier kon toevoegen aan een auto zoals de nieuwe 850, die, hoewel eerlijk en behulpzaam, zeker niet in de smaak viel bij de fans. Maar doordat de 850 een half segment hoger lag dan de 600D, maakte hij het eindelijk mogelijk om sportieve versies te creëren, zowel Coupé als Spider.
De "herstellende" behandeling van de 843 cc-motor van de sedan was doelgericht maar ingrijpend: een speciaal blok (type 100GC 000), aangepaste zuigers, een Weber 30DIC/1 dubbele carburateur met een nieuw spruitstuk, een ander nokkenasontwerp, grotere kleppen met dubbele veren en spruitstukken met vier aparte kanalen. Met een snelheid van meer dan 135 km/u voor de Coupé en 145 km/u voor de Spider presteerde hij al beter dan bepaalde middenklasse sedans van Opel en Peugeot, maar de prijs bleef aanvankelijk dicht bij een miljoen lire.
Nieuwe carrosserieën
De prestaties waren uitstekend, maar er was nu behoefte aan elegantere carrosserievarianten. Hoewel haalbaar, waren de belangrijkste obstakels die overwonnen moesten worden de korte wielbasis en de iets bredere spoorbreedte van de 850, die de evenwichtige afmetingen van sportieve auto's met een verlaagd profiel in gevaar brachten.
Mario Boano, van het Style Center van het bedrijf, worstelde wat met de Coupé, omdat de auto nog steeds ruim genoeg moest zijn voor vier passagiers, zoals Dante Giacosa het bedoeld had. De uitlopende neus deed de wielkasten uitsteken, maar door de overhangen zowel voor als achter te verlengen, slaagde hij erin alles mooi te herverdelen. En de fastback-achterkant was werkelijk hypermodern! Het interieur was niets om over naar huis te schrijven, een echte miniatuur-GT, met ronde instrumenten, een dashboard met houtlook en prachtig gevormde sportstoelen. De snelheidsmeter met een 160-graden wijzerplaat wekte optimisme, en voor de onverzadigbare was er een optionele toerenteller.
De Spider wordt uitbesteed
Voor de Spider was het logisch om naar buiten te kijken, ook om redenen van productpositionering. Bovendien zat Bertone zonder de Giulietta/Giulia Sprint: de goede oude Nuccio had een model nodig dat in grote aantallen geproduceerd kon worden om de kosten van de fabriek in Grugliasco te dekken. Het was geen lastige onderhandeling met Fiat. Ook omdat de enige ruimtebeperking van de 850 Spider de hemel en de sterren was, kon de hele carrosserie verlaagd en "puntig" worden gemaakt ten opzichte van de Coupé. Dit verbeterde de prestaties en gaf een gevoel van vrijheid, jeugd en vrolijkheid. Het leek zelfs op de koplampen van de Lamborghini Miura (die overigens die van het Testudo-prototype uit 1963 waren, ontworpen door een jonge Giorgetto Giugiaro).
Voortdurende updates
In 1968 arriveerde de 850 Special, die noodgedwongen de prestaties voldoende verbeterde om verdere verbeteringen aan de Coupé en Spider (die werden omgedoopt tot Sport Coupé en Sport Spider) te rechtvaardigen om de juiste afstand te behouden. Deze keer was de motorinhoud anders: het werd de beroemde 903 cm3 die ook in de Autobianchi A112 en 127 zit. Ook de uitrustingsniveaus werden aangepast om ze aantrekkelijk te houden voor de export (vooral de Sport Spider was zeer gewild in de VS): dubbele koplampen, opbergvakken, vloerbedekking en meer "uitgeholde" stoelen voor de Coupé, meer verticale lichtunits en aanpassingen aan het interieur voor de Spider, beide met een snelheid van bijna 150 km/u dankzij de 52 pk-motor.
Ook Rosario Scelsi van Club Alfa besteedde twee artikelen aan de verjaardag van de Fiat 850 Coupé en Spider. Dit is het verhaal van de Fiat 850 Coupé (vertaald met Google Translate dus het kan wat vreemd overkomen):
Fiat 850 Coupé: 60 jaar de auto die een droom was voor een schaalmodel
Zijn intrigerende vormen wekten een intense passie voor dit model, dat nog steeds een plekje in de harten van liefhebbers heeft.
Fiat 850 Coupé, Foto Stellantis Heritage
De afgelopen weken hebben we aandacht besteed aan de zestigste verjaardag van de 850 Spider. Vandaag vieren we dezelfde verjaardag voor de Fiat 850 Coupé, die net als zijn open broertje werd gepresenteerd op de Autosalon van Turijn in maart 1965. Het commerciële succes was opmerkelijk, getuige de 385.000 geproduceerde exemplaren, vergeleken met de 131.000 van zijn zustermodel, dat een kortere productieperiode kende. De assemblagelijn voor dit model werd in 1971 ontmanteld.
De productiecijfers overtroffen de stoutste verwachtingen van het management, wat aanleiding gaf tot een strategische herziening. Goede tekenen van vraag kwamen van de tentoonstelling in Piëmonte, waar het model warm werd ontvangen door het publiek. Dit maakte de weg vrij voor een sterke vraag, die de kas van het bedrijf aanzienlijk vulde.
De Fiat 850 Coupé had een opvallende uitstraling ondanks zijn compacte afmetingen: 3608 mm lang, 1500 mm breed, 1300 mm hoog en een wielbasis van 2027 mm. Laten we zeggen dat deze kleine GT wist hoe hij moest opvallen, met zijn smaakvol vormgegeven sportieve silhouet. De eer voor dit resultaat gaat naar Mario Boano, hoofd van het interne stijlcentrum, die zich liet inspireren om het silhouet te schetsen.
De legendarische Dante Giacosa, de auteur van het project, droeg bij aan de kwaliteit van de techniek. Met zo'n signatuur stond het succes van de auto buiten kijf. Hoewel het een "eenvoudige" SUV was, had de Fiat 850 Coupé de potentie om dromen te inspireren, zelfs op kleine schaal. Degenen die niet over de financiële middelen beschikten om te investeren in duurdere producten, slaagden er op de een of andere manier in om hun honger te stillen. Dit stimuleerde de verkoop.
Een van de sterke punten van het model was de lage onderhoudskosten, wat de aanschaf voor mensen met een normaal, matig inkomen niet belette. De Fiat 850 Coupé debuteerde slechts enkele maanden na de lancering van de sedan uit Turijn met hetzelfde modelnummer. De gelijkenis zat hem niet alleen in aantallen, maar ook in inhoud. Het platform was hetzelfde, zij het aangepast aan de nieuwe architectuur.
De motor was ook hetzelfde, zij het lichtjes vernieuwd. Hier produceerde de 843 kubieke centimeter grote viercilinder-in-lijn een maximumvermogen van 47 pk bij 6.500 tpm, met een piekkoppel van 6 kgm DIN bij 3.600 tpm, voor een topsnelheid van ongeveer 135 km/u. Het resultaat werd mogelijk gemaakt door een reeks mechanische aanpassingen, die het karakter een sportiever tintje gaven.
Een intrigerende en aangename Fiat
Fiat 850 Coupé, Foto Stellantis Heritage
Terugkomend op de stijl: we waarderen het behoud van de vierzitscabine, ondanks de aflopende achterkant van de carrosserie. Ook de voorste kofferbak had een ruime inhoud.
Familie-uitstapjes waren geen uitzondering met de Fiat 850 Coupé. Deze auto was immers niet ontworpen als weekendauto, maar puur om koffie te drinken in de stad. De kwaliteit van het interieur is dan ook niet verrassend, benadrukt door de houten afwerking van het dashboard en de sportieve vormgeving van het instrumentenpaneel. De stoelen gaven de indruk in een auto te zitten met een hoger prestatievermogen dan zijn voorganger, maar ze zaten comfortabel.
Nauwkeurige aandacht voor de gewichtsverdeling, een verfijnde opstelling en een preciezere besturing maakten de dynamiek veel aangenamer dan die van de sedan waarvan hij was afgeleid, waardoor zijn "gespierde" stijl beter tot zijn recht kwam. Het remsysteem werd aangepast aan de nieuwe missie. Op de Autosalon van Genève in 1968 werd de nieuwe Fiat 850 Sport Coupé gelanceerd om het model qua prestaties te onderscheiden van de nieuwe en krachtigere 850 Special sedan.
In deze uitvoering werd de cilinderinhoud vergroot tot 903 kubieke centimeter, wat resulteerde in een maximaal vermogen van 52 pk bij 6.500 tpm, met een piekkoppel van 6,6 kgm DIN bij 3.800 tpm, goed voor een topsnelheid van meer dan 140 km/u. De uitvoering werd op het eerste gezicht herkenbaar door enkele opvallende esthetische wijzigingen door de ontwerpers van het bedrijf. De voorkant was voorzien van dubbele koplampen, die ontbraken bij de eerste serie.
Ook verschenen er rubberen bumpers. Ook het zijprofiel was anders, met een hogere taillelijn aan de achterzijde. De daklijn kreeg een andere expressieve geometrie, met gunstige effecten op de aerodynamica. Ook de achterklep kreeg gedetailleerde wijzigingen, met verschillende alchemieën van de achterlichtunits. Ook het interieur onderging de nodige veranderingen, maar niet op al te opvallende wijze.
Rosario Scelsi van Club Alfa besteedde twee artikelen aan de verjaardag van de Fiat 850 Coupé en Spider. Dit is het verhaal van de Fiat 850 Spider (vertaald met Google Translate dus het kan wat vreemd overkomen):
Fiat 850 Spider: 60 jaar leven voor de kleine cabriolet
Sommige auto's hebben, ondanks hun populariteit, het publiek weten te boeien met hun exotische allure. Hier is een voorbeeld.
Foto Stellantis Heritage
De Fiat 850 Spider viert binnenkort zijn zestigste verjaardag. We kunnen gerust stellen dat hij in Europa de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt. Hij werd in maart 1965 aan het publiek onthuld, samen met zijn coupébroertje, vergeleken waarmee hij exotischer lijkt. De productieperiode was vrij lang, tot 1973.
Acht jaar op de markt: behoorlijk lang voor een nicheauto als de Fiat 850 Spider, bedoeld voor een select publiek van liefhebbers met een unieke smaak. Zelfs vandaag de dag straalt deze auto charme uit, vooral in de eerste serie, die er eleganter uitziet. Dit is te danken aan het stylingwerk van Giorgetto Giugiaro voor Bertone, die de sportieve, lichte lijnen van het model met succes een frisse en dynamische uitstraling gaf.
Hoewel de Fiat 850 Spider afstamt van de sedan van de in Turijn gevestigde fabrikant, die hetzelfde modelnummer draagt, verschilt hij qua esthetiek lichtjaren. Het is moeilijk te geloven dat er enige verwantschap bestaat tussen de twee modellen, maar die is er wel. Aanvankelijk werd gekozen voor de 843 kubieke centimeter vier-in-lijn van de donorauto, maar het vermogen werd verhoogd naar 49 pk om de energie beter te laten aansluiten bij de identiteit van de ontvangende auto. Hier zijn enkele statistieken: acceleratie van 0 naar 100 km/u in 17 seconden, topsnelheid van 145 km/u.
Foto Stellantis Heritage
Natuurlijk waren de prestaties niet die van de meest gespierde cabriolets, maar hij was nog steeds leuk om te rijden. Bovendien kon je aan boord dromen van een duik in de sfeer van het "Dolce Vita", zij het met lagere tonen en een minder uitgesproken karakter. Voor wie zich geen grotere auto kon veroorloven, was de Turin cabriolet een uitstekende optie. In zijn eerste uitvoering bleef de Fiat 850 Spider op de prijslijst staan tot 1968, toen hij werd vervangen door de tweede serie van het model.
Het nieuwe model introduceerde een grotere cilinderinhoud, 903 kubieke centimeter, met een maximaal vermogen van 52 pk. De prestaties waren iets levendiger, vooral wat betreft de acceleratie, terwijl de acceleratie min of meer gelijk bleef aan die van voorheen. De topsnelheid steeg tot 150 km/u. De auto kreeg een nieuwe naam: de Fiat 850 Sport Spider. Hoewel de mechanische aanpassingen liefhebbers bevielen, waren de esthetische veranderingen minder populair, wat de look van het model negatief beïnvloedde en niet meer zo sierlijk was als de eerste serie.
Het visuele genot werd beïnvloed door de verticale koplampen en nieuwe bumpers, die massiever waren dan voorheen. De komst ervan werd bepaald door de Amerikaanse regelgeving van die tijd, die ook de styling van Europese modellen beïnvloedde. Een van de voordelen van de Fiat 850 Spider in zijn verschillende uitvoeringen is de bijzonder lage gebruikskosten, vooral voor een auto die bedoeld is om er plezier mee te hebben, en plein air, zoals ze in Frankrijk zeggen.
De carrosserieafmetingen zijn zeer compact. Dit zijn de afmetingen: 3782 mm lang, 1498 mm breed en 1220 mm hoog. Ondanks zijn kleine formaat wist de auto uit Turijn toch de aandacht te trekken, met een uiterlijk dat vaag was geïnspireerd op de stijl van de meest prestigieuze sportwagens van die tijd. Hij kon er zeker niet mee concurreren, gezien zijn veel populairdere positionering en een technisch, prestatie- en emotioneel kader dat zelfs bij lange na niet te vergelijken was.
Foto Stellantis Heritage
De Britse krant "the Telegraph" publiceerde een artikel van Andrew B. Roberts over wat één van de twee overgebleven 850 Sport Coupé's (3e serie) in het Verenigd Koninkrijk zou zijn. Helaas voor de niet-abonnees zat dat artikel achter een betaalmuur. Tijdelijk abonnee worden ontsloot het verhaal dus ik had weer wat leuks te lezen.
Het artikel zit achter deze koppeling maar ik heb het ook vertaald en dat kun je hier lezen:
Een van de zeldzaamste auto's van het VK: de Fiat 850 Sport Coupé uit 1971, een van de slechts twee overgebleven exemplaren.
De perfecte proporties gaven de bestuurder van deze fraaie fastback het gevoel een Ferrari-eigenaar te zijn, ondanks de bescheiden motor en het bescheiden onderstel.
De Fiat 850 Sport Coupé uit 1971 van Rory Donnelly zou een van de slechts twee versies van de derde generatie zijn die nog in het Verenigd Koninkrijk rondrijden.
In zijn glorietijd wist de 850 Sport Coupé altijd een sfeer van goed leven uit te stralen; La Dolce Vita voor degenen met Ferrari-dromen maar een Fiat-inkomen.
Tegenwoordig zijn ze een exclusiever gezicht dan menig handgebouwde Italiaanse sportwagen, en het exemplaar van Rory Donnelly uit 1971 zou een van de slechts twee versies van de derde generatie zijn die nog in het Verenigd Koninkrijk rondrijden.
Fiat lanceerde de originele 850 sedan in 1964, gevolgd door de Coupé op de Autosalon van Genève in 1965; Mario Boano en zijn zoon Gian Paolo, van de designafdeling Centro Stile van het bedrijf, ontwierpen de fastback-styling. De gerenommeerde technisch directeur van het bedrijf, Dante Giacosa, vond de Coupé "een van de mooiste ooit gebouwd" door Fiat.
De 850 Coupé bleek zo populair dat Fiat kort na de introductie de productie verdubbelde van 100 naar 200 exemplaren per dag. Motor Sport noemde de auto "echte verdienste" en dat "meisjes dol zijn op het uiterlijk van deze fastback uit Turijn". In 1967 noemde het Amerikaanse tijdschrift Road & Track de 850 Coupé "een van de mooiste en meest uitgebalanceerde ontwerpen ooit gezien op een kleine auto".
Begin 1969 kostte de Sport Coupé £916, wat in die tijd niet bepaald goedkoop werd geacht.
Dat jaar meldde de Italiaanse krant La Stampa dat de hertogin van Kent in een 850 Coupé reed.
Dit leidde tot een woedende reactie van de Britse brancheorganisatie Society of Motor Manufacturers and Traders: "We hopen en verwachten altijd dat de koninklijke familie en de Engelse ambassades in het buitenland Britse auto's zullen gebruiken. Het is werkelijk belachelijk dat ze hun toevlucht nemen tot buitenlandse auto's."
In 1967 verkocht Fiat echter 16.500 voertuigen in dit land, en "de goedkoopste 2+2 GT van Groot-Brittannië" kon de aantrekkingskracht van het Italiaanse merk alleen maar vergroten.
In maart van het daaropvolgende jaar lanceerde Fiat de 850 Sport Coupé met een 903cc-motor in plaats van de eerdere 843cc-motor, vier koplampen en licht aangepaste lijnen.
Het informeerde het Britse autopubliek: "Er zijn drie soorten GT's:
- Degene die weinig meer zijn dan een gewone sedan, mooi afgewerkt.
- Degene die er goed uitzien, maar je esthetisch koud laten.
- En degene die een echte blikvanger zijn – echte blikvangers wanneer je achter het stuur kruipt."
De 850 Sport Coupé viel uiteraard in de laatstgenoemde categorie, met zijn zeer aantrekkelijke uiterlijk, topsnelheid van 146 km/u en de uitstraling alsof hij net uit een film met Marcello Mastroianni was gestapt. Het feit dat Enzo Ferrari een Sport Coupé met een getunede motor gebruikte voor het woon-werkverkeer van zijn huis naar zijn kantoor in de fabriek in Maranello, onderstreepte zijn reputatie.
Begin 1969 kostte de Sport Coupé £916, terwijl de Sunbeam Stiletto (een fastbackversie van de Hillman Imp), zijn grootste concurrent met de achterin geplaatste motor in het Verenigd Koninkrijk, £910 kostte. Voor wie voorwielaandrijving (en een praktischere achterbank) wilde, was de Austin/Morris Mini Cooper Mk2 de voor de hand liggende keuze voor £710, terwijl de in Duitsland gebouwde NSU 1200TT een andere concurrent met de achterin geplaatste motor was voor £857.
De auto was ook voorzien van een GT-stuur.
Die catalogusprijs van £916 was niet bepaald laag voor 1969, toen de veel grotere Vauxhall Viva 1600 SL vierdeurs uit de HB-serie £910 kostte. Voor automobilisten die een praktische maar sportieve sedan wilden, kostte de Mk1 Ford Escort GT £851, terwijl de MG 1300 Mk2 £931 kostte.
Maar wat de Fiat de veeleisende koper te bieden had, was de eer om een "buitenlandse 2+2" te bezitten - een exemplaar met een toerenteller van de Italiaanse specialist Veglia, "verstelbare kuipstoelen" en een "GT-stuur".
De Sportcoupé kreeg een verdere update met een nieuwe voorkant die zijn debuut maakte op de Autosalon van Genève in 1971. De productie stopte later dat jaar na ongeveer 180.000 exemplaren met de introductie van de 128 Coupé.
Zeggen dat corrosie de rangschikking van de 850 drastisch heeft verminderd in de jaren 70, is vergelijkbaar met de constatering dat suikerspin bekendstaat om zijn hoge suikergehalte. Donnelly's auto is niet alleen een zeldzaam voorbeeld van een "gefacelifte" Sport Coupé, maar ook een van de weinige overgebleven rechtsgestuurde Fiat 850-modellen op de Britse markt.
Zesenvijftig jaar geleden oordeelde Autocar: "Er is weinig tot niets dat de combinatie biedt van waarde, prestaties, zuinigheid, chique styling en betrouwbaarheid, plus bovenal een sportief temperament." Ondertussen noemden sommige Italiaanse mannelijke chauvinistische automobilisten de 850 Sport Coupé "de Ferrari van de secretaresse". Ze waren waarschijnlijk jaloers.
"De Haagse Tijden" was naast een krant ook een internetsite met nieuws uit Den Haag. Een van de rubrieken was Vroem-Vroom en daarin schreef John Vroom artikelen over mobiliteit. Die reeks zou niet compleet zijn zonder Fiats en laat hij daar nou net een heleboel tekst aan gewijd hebben.
Niet alleen de 500, 600, 1100 en 125 kwamen aan bod, ook de Fiat 850 en de Fiat 850 Spider werden besproken waarbij John zijn herinneringen de vrije loop liet. Absoluut leuk om te lezen. Helaas voor de Hagenezen is er een eind gekomen aan het geheel en komen er (voorlopig) geen nieuwe columns van John.
Zijn artikel over de Berlina:
Fiat is altijd sterk geweest in het ontwerpen en produceren van kleine auto’s met een geheel eigen karakter. De 500 en 600 zijn daar mooie voorbeelden van. En ineens was daar de 850 in 1964. Een bijzonder ontwerp. Motor achterin, maar een heel korte achterkant en een heel aparte lijn die toch een beetje aan een grotere 600 deed denken. Bagageruimte voorin onder de ‘motorkap’ die tegenwinds openklapte en een interieur met ruimte voor vier personen, zoals Fiat je wilde doen geloven.
Sterker nog, een goede kennis van mij is er zelfs met vijf personen mee op vakantie naar Spanje gegaan. Maar ja, dat waren de jaren zestig, dus wisten wij veel van comfort, SUV’s en meer van dat soort ruimtegedoe. Tweedeurs met niet-verstelbare, maar wel naar voren klapbare stoeltjes voor een instap naar de achterbank. Uiteraard ging ik naar de introductieshow van Fiat-dealer Swart in de Parkstraat in Den Haag. Toch een bijzonder en elegant model voor die tijd. Hij had 39 pk met een topsnelheid van 120 kilometer per uur. De 850 kostte toen 4945 gulden. En dan die kleuren... Ik herinner mij nog een lichtblauwe met banden met een smal, wit vlak. Een toch wel eigentijds dashboard met de Fiat tuimelschakelaars voor het licht en de ruitenwissers. Alle Fiats hadden in die tijd dat paddenstoelachtige contactsleuteltje met dat langwerpige model voor de deursloten. Met de code van de sleutel erin gegraveerd en die stond ook in het contactslot. Handig voor het dievengilde. Bij de handrem een hendel voor de choke en de starter. Toen normaal, daarna verdwenen en nu is die startknop weer zeer eigentijds en sportief. Gekke wereld toch! Tochtraampjes in de voorportieren en voor die tijd veel ruimte. Het 850 cc motortje deed goed zijn best en zoals bij alle Fiats nodigde hij uit tot een sportief rijgedrag. Op het achterklepje zat geen slot. Gewoon een lipje dat je omlaag moest drukken en dan ging de klep open. Daar zat ook de benzinedop. Zou je nu niet meer in je hoofd halen, zo zonder slot. Ook op de 850 plakte de fabrikant op de achterruit een transparante sticker met de letters FIAT in witte letterblokken die de meeste eigenaren tot mijn verbazing ook nog op de ruit lieten zitten. De 850 bleef in productie tot 1971 en er werden in totaal 1.780.000 exemplaren van geproduceerd. In de loop van de jaren ontwikkelde Fiat op basis van de 850 een Coupé en een Spider versie. In die tijd kocht ik mijn eerste nieuwe Fiat. Ja, een 850 Sport Coupé. Een beeldschone auto!
En de tekst over de Spider:
Wat maakte Fiat toch mooie Coupés en Cabrio’s begin jaren zeventig. Zelf koos ik voor een gloednieuwe, donkergroene Fiat 850 Sport Coupé. Ook een hoogtepunt van esthetisch genot was de Fiat 850 Sport Spider, maar die was toch iets boven mijn budget. Een fantastisch elegant model, getekend door de Italiaanse designer Giugiaro in dienst van Bertone. Ik heb er vaak in gezeten in de showroom van Fiat dealer Swart in de Parkstraat om een goede afweging te maken welk model uiteindelijk te kiezen.
Als ik er nu weer naar kijk, vind ik het toch nog steeds een heel fijne Cabrio. Een ranke, elegante schoonheid. Wat een mooie lijnen. Lage neus met twee eigenwijs opstaande koplampen. Subtiel chromen bumpers. Ook mooi chromen omlijsting langs de voorruit en de zijramen en een vlakke karakteristieke achterkant met een sportief chromen benzinedop bij de achterklep. Sommigen zullen hem wellicht typeren als een vrouwenautootje, maar dat zegt wellicht meer over hun gevoel voor esthetiek dan over deze Spider, maar dat terzijde. Het interieur zag er ook heel sportief en stijlvol uit. Lekkere, overigens niet verstelbare, kuipstoeltjes, die alleen maar voor- en achteruit konden. Fraai houten sportstuur met matzwarte spaken met sportieve gaten. Het dashboard was eveneens een genot om naar te kijken. Zeer afwijkend van de Sport Coupé met klokken en tuimelschakelaars uit de grotere broer, de 124 Spider. Prachtig houten afwerking over de gehele breedte. De twee grote klokken van de snelheidsmeter en de toerenteller en de drie kleinere hadden een sportieve matzwarte omlijsting wat mooi matchte met het hout. Het lastige was dat door de brede wielkasten de pedalen wat naar het midden toe waren geplaatst, zodat je wat scheef in de stoel zat. Bagage-ruimte was natuurlijk wel een dingetje, want die was beperkt. Onder de ‘motorkap’ voorin was wat ruimte voor een klein koffertje en wat tassen en achter de kuipstoeltjes was er eveneens ruimte voor twee tassen en dat was het dan. Dus ‘travelling light’ was het motto. Bijzonder was de constructie van de linnenkap, waarbij de kap na het neerklappen geheel werd opgeborgen in de daartoe in de carrosserie aangebrachte ruimte. Voor de winterperiode was een losse hardtop als optie leverbaar. Motorisch gezien was het een 843 cc benzinemotor met 54 pk die met de versnellingsbak achter in de wagen was geplaatst. Hij had achterwielaandrijving en die combinatie maakte hem wat zijwindgevoelig. De inhoud van de benzine-tank was dertig liter en de topsnelheid circa 145 kilometer. Veel liefhebbers zullen bij het zien van deze Fiat denken aan vakantieritten naar Umbrië en Toscane, maar het fijnst vond ik ritten met deze Spider op landweggetjes of op die weg van Wassenaar naar Rijnsburg. Kap los en luisteren naar die mooie, volle toon van het motortje achterin. Heer-lijk!
- Gegevens
Fiat zorgde er voor dat de 850 ook bij de jongste lezers onder de aandacht werd gebracht onder het motto "de jeugd van nu is de klant van de toekomst".
De Italiaanse Donald Duck was een van de tijdschriften waarin dat gebeurde. Hieronder zie je één van de afleveringen (en als je op de foto klikt kun je het hele verhaal bekijken):
Dit artikel had ik nog nooit ergens gezien, tot het op Facebook ineens in meerdere groepen opdook. Om het makkelijker vindbaar te maken laat ik het hier ook zien, met vertaling.
|
DE ONTDEKKINGEN van Nucci Cima
|
Ik heb heel veel foto's van Fiat 850's die ik graag wil laten zien maar waar met de beste wil van de wereld geen interessant verhaal bij te maken is.
Die plaats ik daarom in deze, aparte, rubriek.
* Een deel van de afbeeldingen vond ik op de Insta-pagina van Renato Bardi Verdini
++NIEUW+++NIEUW+++NIEUW+++NIEUW+++NIEUW+++NIEUW+++NIEUW+++NIEUW+++NIEUW+++NIEUW+++NIEUW+
Wat hier aan de hand is weet ik niet maar er is iets met een "wolf".
Wat hier aan de hand is weet ik wel. Op de site van het ANP vond ik namelijk naast deze foto ook het bijbehorende nieuws:
DEN HAAG 3 juli 1968 - Twee jongemannen zijn vanavond bij een rel bij de ingang van de "DIZZY DOWN" club in de Haagse Nieuwstraat neergeschoten. Zij trachtten binnen te komen, ofschoon zij geen lid waren. In totaal werden vanuit de richting van de bar vijf of zes schoten afgevuurd. Beide jongemannen konden na behandeling in het ziekenhuis naar huis terugkeren. Op de foto een exterieur van de bar.
Een geruïneerde Fiat 850 spider in een Franse ruïne
Een Fiat 850 Coupé op Italiaans handelaarskenteken
Deze rijschool schijnt nog te bestaan. Of er nog rijles wordt gegeven in Fiat 850's betwijfel ik.
Als je je Fiat 850 Spider 's morgens zo terugvindt; en zo te zien is het reservewiel ook weg.
Spot de Fiat 850's op het Piazza Venezia in Rome!
Ook vroeger kwamen er veel overstromingen voor in Italië
Eerder gepubliceerd:
Een Feijenoord-fan op weg naar de wedstrijd.
Oudere foto's:
Een tegendraadse Fiat 850
Te weinig informatie om er een artikel aan te wijden maar te leuk om niet te laten zien:
In 2014 kwam een model uit van de Fiat 850 Spider zoals die werd getekend in de strip "Natasja en de 13e apostel". Het boek is met moeite nog te vinden maar het model dat ik hier laat zien is extreem zeldzaam. Er zijn er 199 van gemaakt die allemaal al een eigenaar hebben gevonden maar soms, héél soms, komt er een te koop. Zoals deze die in Catawiki opdook: nummer 71.
Met een geschatte prijs van rond de € 500 plus veilingkosten en transport heb je voor veel geld iets heel speciaals! Maar het werd zelfs nog gekker dan dat. Onderaaan dit artikel zie je bereikte eindprijs.
De uitgever schreef deze tekst toen het model uitkwam:
"Met genoegen presenteren wij u het eerste model van de Michel Aroutcheff collectie van 2014. Om de komst van de lente te vieren is er een cabriolet leverbaar, maar niet zomaar een cabriolet: een Fiat 850 Spider Bertone uit 1969!
Natasja, de heldin van Walthery, begint het seizoen met... muziek, zozeer zelfs dat haar passie voor stomme liedjes een groot conflict oplevert met haar passagier Walter, een jazzfan en... die kan er niet meer tegen.
Deze muzikale ruzie, afkomstig van het stripalbum "de 13e apostel", inspireerde ons bij de creatie van dit model."
Na een week flink bieden werd een prijs van € 750 bereikt. Tel daarbij de veiling- en transportkosten en dit juweeltje kostte uiteindelijk rond de € 850. Een toepasselijke prijs voor een Fiat 850 Spider.
Je kunt er van denken wat je wilt maar tegenwoordig zou een artikel met deze informatie veel commentaar krijgen. Al staan de Fiat 850 en de Miss Italia winnaressen er stralend op:
De winnares van 1965 poseerde ook in een Fiat 850:
