Welkom

Giannini was een fabrikant die meerdere 850 modellen technisch aanpaste met slechts beperkte veranderingen aan de carrosserie. De naam Giannini kom je echter niet alleen tegen bij Giannini Automobili uit Rome maar ook als C.M.G, Giannini Torino en OTAS.

Hier is wat uitleg nodig en dat wordt een lang verhaal.

Tegen de tijd (1964) dat de Fiat 850 werd gepresenteerd was de naam Giannini al lang gevestigd als tuner van Fiat's. De twee oprichters van het bedrijf, de broers Attilio en Domenico Giannini waren eind 1961 wegens financiële meningsverschillen uit elkaar gegaan. Attilio zette de werkplaatsactiviteiten in Settecamini voort en richtte C.M.G. (Costruzioni Meccaniche Giannini SpA) op. Domenico ging vanuit Rome, samen met zijn zoon Franco, meer de commerciële richting op als Giannini Automobili SpA.

Costruzioni Meccaniche Giannini SpA kon je vergelijken met Abarth: ze maakten technische kunststukjes op basis van Fiat-motoren. CMG had redelijk wat succes met tuningdiensten voor zijn zusterbedrijf want bepaalde onderdelen die ontwikkeld waren door C.M.G. waren exclusief voor Giannini Automobili gereserveerd, maar over het algemeen werd het meeste rechtstreeks aan racende klanten verkocht.

CMG ontwikkelde vooral racemotoren, bijvoorbeeld de G2 (een 996 cm3 met dubbele nokkenas), de 700 4C (een viercilinder boxer ontwikkeld op basis van de 500 Giardiniera-motor), de 1000 MT (enkele nokkenas met speciale verbrandingskamers en een gepatenteerde mechanische injectie) en de brute V8 1600 die 170 pk leverde bij 8500 tpm.
Dit zijn slechts enkele van de prototypemotoren die in die jaren door CMG werden geproduceerd, naast andere prototypes van buggy's en speciale voertuigen.
Attilio stierf in de zomer van 1969 wat zou leiden tot economische en administratieve problemen die kort daarna resulteerden in de sluiting van het bedrijf.

Er was ook de volledige ontwikkeling van prototypes, zoals de latere 1000 DOHC G2-motor voor de Giannini 850 1000.

Giannini Automobili SpA had al succes behaald met afgeleiden van de 600 en ze wisten zeker dat ze dat met de 850 konden herhalen, gezien de grote overeenkomsten in het mechanische ontwerp. De Fiat 600D was omgebouwd tot een Giannini 750TV, dankzij onderdelen die door C.M.G. geproduceerd waren en op die manier werd de Fiat 850 de Giannini 850S.

Giannini 850S


De compressieverhouding werd verhoogd tot 9,2:1 en er werden een speciale nokkenas, spruitstuk en uitlaatdemper, een 34 Solex carburateur en een aluminium oliecarter gemonteerd. Het vermogen steeg daarmee naar 48 PK, wat de auto een topsnelheid van 135 km/u opleverde.
Naast de gebruikelijke esthetische aanpassing die bestond uit verchroomde emblemen en sielijsten, kon je ook geventileerde velgen bestellen of een dashboard met vijf klokken, een sportstuur, schijfremmen voor of het extra oliefilter.

Aan het einde van dat jaar werden dezelfde aanpassingen ook leverbaar op de speciale carrosserieën die Vignale op het autosalon van Turijn had gepresenteerd: de vierzits Berlinetta, de Coupé en de Spider. Om die nog interessanter te maken kwam Giannini met een nieuwe aanpassing die gevolgen had voor de cilinderinhoud: met een nieuwe stalen krukas met een slag van 70 mm steeg die namelijk naar 930 cc. Vanwege commerciële overwegingen kregen de auto's de typenaam "950". Wat Giannini deed was complex: extra grote kleppen, gepolijste inlaatkanalen, speciale drijfstangen en zuigers met hoge compressie. Dat leverde 55 pk op bij 5.300 tpm.

Het  jaar daarop kwam Fiat met zijn eigen twee sportwagens op basis van de 850, de Coupé en de Spider Bertone, die voor Giannini veel interessanter bleken te zijn dan de modellen van Vignale. Omdat ze krachtigerer waren dan de Berlina, werd gedacht dat 57 pk en 63pk in de 950 versie haalbaar moest zijn.
Gelukkig werd de 950 ook leverbaar voor de Berlina zodat aan het einde van het jaar de 850S werd vergezeld door de 850SL, die mechanisch dezelfde inngrepen kreeg maar dat combineerde met meer verfijning in de afwerking. De "L" stond dus voor "Luxury": andere stoelen, nieuwe bekleding en, op verzoek, metallic lak en mooie Borrani spaakvelgen, die ook leverbaar werden op de sportversies.

Giannini 850 Coupé

Van de Giannini 850 Coupé die ik op een Thaise postzegel vond is er nog een ander artikel op deze site.

Giannini 850 Spider

Giannini 850SL

Giannini 950SL


Giannini 950cc

Giannini had nu voldoende variatie in het aanbod bereikt, en hun enige activiteit in 1966 met een 850 was het bouwen van een prototype uitgerust met de 1000 MT-motor met enkele bovenliggende nokkenas. Dit was een forse aanpassing van de originele motor gemaakt door C.M.G. Dit was een van de ontwerpen die door C.M.G. waren ontwikkeld die exclusief voor Giannini Automobili bleven gereserveerd. Dat oorspronkelijke ontwerp, de verfijnde 1000 G2 racemotor had dubbele bovenliggende nokkenassen.

De ontwikkeling van de motor voor de 850 1000 MT was bedoeld om een goedkoper alternatief te creëren voor de 1000G2 en de resultaten waren goed, met een vermogen van 80 pk bij 7.000 tpm en dat was zelfs hoger dan dat van de OT 1000 Abarth.

In 1967 een soortgelijk prototype gebouwd, deze keer uitgerust met de 1000 G2 die normaal gebruikt werd voor monoposto's in de Formule 2. Ook dit prototype was een initiatief dat het midden hield tussen technisch experimenteren en promotiedoeleinden en hoewel je de auto wel kon kopen bleef het bij één, uniek,  exemplaar.

Toen Domenico Giannini op 16 maart 1967 stierf bleek hij moeilijk te vervangen. In 1968 bleef het dus bij twee vrij eenvoudige projecten.

De eerste was het gevolg van de komst van de Fiat 850 Special, die in feite de prestaties van de Giannini 850S evenaarde tegen veel lagere kosten. Het was daarom noodzakelijk om de Giannini 850S te bouwen met de nieuwe motor, waardoor een tweede generatie 850S, nu met 53 pk, ontstond.

De tweede was het debuut van een motor met een slag van 74 mm waarmee de cilinderinhoud 980 cc werd met een vermogen van 68 pk, wat flink lager was dan de 1000 MT maar ook veel goedkoper en tevens geschikt voor races.

Giannini 850SL

Het assortiment werd uitgebreid met de prachtige Grand Prix Berlinetta van carrosseriebouwer Francis Lombardi. Deze Grand Prix was verkrijgbaar met twee verschillende motoren. Formeel was de 1000 Grand Prix ook verkrijgbaar met de 104 pk sterke G2-motor met dubbele nokkenas, waarvan er nauwelijks een is geproduceerd.

De dood van oprichter Domenico veroorzaakte ernstige managementproblemen die zijn zoon Franco, de enige daadwerkelijk bij het bedrijf betrokken erfgenaam, niet aankon. Gedwongen door gebrek aan geld was hij niet in staat om met het bedrijf verder te gaan en gaf hij er de voorkeur aan het bedrijf te verlaten.

Ondertussen ging de productie langzaam door. De nieuwe 850 Sport met 903 cc motor die in het voorjaar van 1968 uitkwam maakte de Giannini-versies overbodig en pas voor de Autosalon van Turijn in 1969 waren twee nieuwe versies beschikbaar: de 1000 Coupé en de 1000 Spider

De productie van getunede versies van de 850 werd voortgezet onder het management van de nieuwe eigenaar Volfango Polverelli tot de komst van de 127, die de 850 in 1971 verving.

De laatste creatie van het merk Giannini, nu een beetje achterhaald, was een gedurfd en misschien wel bizar prototype ontworpen door Adolfo Melchionda en tentoongesteld op de Autosalon van Turijn in 1972. Het was een extreme kijk op buggy's en moest een zeer zuinige racewagen opleveren met een romp als een trimaran en een plexiglas voorruit.

Spciaal was hij wel!

Het merk bestaat nog steeds maar nu vooral als ontwerpstudio.

Giannini Torino.

Hoewel hij tot 1970 formeel een klein aandeel behield, verliet Franco Giannini het familiebedrijf in april 1969 en wijdde hij zich het bedrijf dat hij een paar jaar eerder in Turijn had geopend. Het was opgezet als een deel van het Romeinse bedrijf om carrosseriebouwers te ondersteunen bij het ontwikkelen van hun sportmodellen maar juridisch gescheiden gebleven van Giannini Automobili SpA uit Rome en het was eigendom van Franco alleen, die kon blijven rekenen op de levering van onderdelen.

Franco kreeg de kans om een voordelige overeenkomst te sluiten met Francis Lombardi voor de ombouw van diens Grand Prix naar een auto met 1000cc. Deze auto, in februari 1969 tentoongesteld op de Saloncino dell'Auto Sportiva in Turijn, trok de aandacht van de Amerikaanse importeur van de Siata Spring die 300 auto's wilde kopen. De 1000 Grand Prix werd in de herfst opnieuw tentoongesteld op de Autosalon van Turijn, maar wekte de woede op van de nieuwe eigenaar van Giannini Automobile in Rome die het gebruik van de naam "Officina Giannini Torino" voor Franco's bedrijf als illegaal beschouwde, aangezien het verwarring veroorzaakte met Giannini Automobili SpA. dat nu zijn bezit was.

Franco Giannini veranderde daarom in 1969 de bedrijfsnaam in OTAS (Officina Trasformazioni Automobili Sportive) en werkte daarin samen met tuningspecialist Edoardo Zen.

Het bedrijf werkte weer samen met Francis Lombardi wat de OTAS Grand Prix met een getunede "Tigre" -motor van 982 cc met dubbele bovenliggende nokkenas opleverde. In Italië werd dit model vanaf 1969 verkocht als de "Giannini 1000 Grand Prix".
Dat was nogal een ingewikkelde operatie want Francis Lombardi verkocht complete auto's zonder motor aan Giannini, terwijl Giannini SpA hun motoren aan OTAS verkocht voor verkoop buiten Italië.

Omdat er in de belangrijke Noord-Amerikaanse markt veel interesse was, verkocht OTAS de Grand Prix ook in de Verenigde Staten en in Canada als de "OTAS Grand Prix 820cc", Die kwam in 1970 op de markt en was uitgerust met dezelfde 817cc (downsized) motor die al werd gebruikt in de USA versie van de Fiat 850. Dit was om onder de 50 kubieke inch te blijven zodat het niet nodig was om de auto te voorzien van katalysator en andere emissiecontrolemiddelen.

Otas Grand Prix 820 cc

De foto's van de OTAS 820 cc vond ik op de site van Bonhams waar deze auto in 2010 werd verkocht voor ruim $ 28.000.

Het is niet duidelijk hoeveel auto's OTAS naar de VS exporteerde. het kunnen er vijfenzestig geweest zijn maar ook honderd want zoveel Fiat 850 chassisnummers werden gereserveerd voor de OTAS 820.

Importeur John Rich uit Glendale, Californië, bood ook tune-up kits aan en Siata International in New Jersey importeerde negen van de auto's met grotere Tigre-motor maar moesten daarmee stoppen toen de eisen van de EPA een einde te hoog werden. Fun Fact: De OTAS met Tigre motor was de eerste auto waarvan de verkoop in de VS werd beëindigd door de EPA. De OTAS Grand Prix 820cc werd verkocht tot 1971 en verkocht nooit bijzonder goed want de auto was te duur gezien de prestaties.