Wat is er nieuw?
- Zeldzame Fiat 850T aangeboden op Catawiki
- Belangrijk onderdeel voor een Fiat 850: 4134082
- De Weber DCD voor de Fiat 850 is klaar
- Handboek Weber DCD 28-36 voor Fiat 850 1000cc
- Motor-porno in de Fiat 850
- De Fiat 850 van mock-up naar opbouw
- ARP draadeinden in mijn Fiat 850 motor
- Nieuw gasklepmechanisme voor de Fiat 850
- Definitieve kleur op de motor van de Fiat 850
- Chokekabel voor de Fiat 850
Autobedrijf Staal
Op 20 augustus 1962 (!) kocht de heer Voeten een Autobianchi Bianchina Trasformabile bij ons bedrijf aan de Ginnekenweg. Het was zijn eerste auto.
Na minder dan 9 maanden vond hij de auto toch net even te klein en te traag en ruilde de auto in bij een autohandelaar in Breda. Nico Uijtendaal, degene die de auto aan dhr. Voeten had verkocht, aarzelde niet en kocht de auto meteen terug voor zijn vrouw. Die reed er alleen 's zomers mee en ik herinner me goed dat de kleine Bianchina jarenlang op allerlei plaatsen in het garagebedrijf werd geparkeerd; meestal in een van de showrooms. Nadat Nico Uijtendaal overleed werd de auto, na ruim 30 jaar stilstand, verkocht aan een van de leden van de Fiat 500 club die meteen achter de historie van het kleine autootje aanging. Zoekend op Uijtendaal en Staal kwam hij op mijn Fiat 850-site terecht en mailde me om gegevens. Zoals de meesten ondertussen wel weten gooien we in de familie Staal weinig of niets van documentatie weg en zo kon ik de nieuwe eigenaar naam en initialen van de eerste eigenaar doorgeven. Een beetje googlen en de heer Voeten werd gevonden, inclusief telefoonnummer. En zo werd een afspraak gemaakt om de eerste eigenaar weer met zijn eerste auto samen te brengen. Dat gebeurde afgelopen zaterdag en ik mocht er bij zijn. Iedereen heeft een halve dag met een grijns op zijn/haar gezicht rondgelopen!
Deze Bianchina is gebaseerd op een Fiat 500D, dus met 497cc en een kleine 18pk. Bij Autobianchi bouwden ze op basis van deze techniek trouwens nog meer modellen. Hieronder zie je hoe klein zo'n ding is.
Omdat de auto zolang had stilgestaan is er uiteraard wel veel werk besteed aan het weer veilig rijdend maken; verder is zij in originele staat. De auto is lang geleden een keer opnieuw gespoten (in de originele kleur F132:91) en daar aan dankt de Bianchina haar naam: Glacé, en daarom dus Roze Koek.
Een klein fotoalbum van de hereniging vind je hier (en voor de mannen: sorry voor het kleurgebruik!)
Mijn vader was heel lang bevriend met Ed Hoeks, ook een autoliefhebber van het zuiverste water.
Na allerlei fraais (Aston Martin DB4, Ferrari 330GTB, Maserati en wie weet wat nog meer) was het de Lancia Flaminia Convertible Touring 2.8 3C Superleggera die overbleef, ook nadat Ed zijn rijbewijs wegens hoge leeftijd moest inleveren.
Sinds een jaar of 10 gingen de mannen iedere donderdag samen touren met de Lancia.
En als het slecht weer was met iets minder edels.
Op 30 maart eindigde weer een Staal-tijdperk.
Die dag overleed mijn vader.
Hij was een voorbeeld voor ons en we missen hem iedere dag.
Mijn opa, Remon Staal, werkte in de 20er jaren van de 20e eeuw als taxichauffeur en was een aantal jaren de vaste chauffeur van de bisschop van Breda. In 1927 begon met mijn oma, Maria Staal van Zimmeren hij in het Ginneken een stalling voor auto's in het voormalig klooster van de Zusters Benedictinessen. Niet lang daarna startte hij met een werkplaats om onderhoud aan deze auto's te doen.
Het oorspronkelijke klooster had geen doorgang naar de achterkant dus mijn opa liet de twee ramen naast de voordeur doorbreken. Het bedrijf kreeg de naam "Garage Wilhelmina" boven de doorgang geschilderd.
Van de achtertuin werd nog later een overkapte stalling en werkplaats gemaakt.
In 1937 begon hij met Fiat maar leverde ook Hansa en Dodge. Ondertussen ben ik er ook achter gekomen dat hij in 1934 mee aan de wieg heeft gestaan van Peutax, het beroemde Bredase taxibedrijf.
De foto is genomen in de stallingsruimte.Mijn opa staat links, mijn vader uiterst rechts.
Rond 1937 begon hij zijn eigen taxibedrijf met een stuk of 5 de Soto's. Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak zijn die verloren gegaan (gestolen?)
In 1948 werd het pand weer verbouwd (er kwam een smeerstation aan de linkerkant bij) maar het pand bleef herkenbaar als herenhuis.
Pas in 1956 werd de hele benedenverdieping toegevoegd aan het bedrijf. Er kwam een showroom en een helemaal nieuwe gevel. Er was eerder al afscheid genomen van alle merken behalve Fiat en er werd een dealercontract aangegaan voor Vespa.
De achterwand was een fraai sculptuur, helaas verdwenen toen het pand is gesloopt.
Vespa show op de Grote Markt in Breda
Fiat was in die jaren een gewild merk, steeds meer mensen wilden een auto dus het werd in het midden van de 60er jaren noodzakelijk weer uit te breiden.
Dit werd mogelijk omdat aan de Kalishoek een hele rij bebouwing werd afgebroken. De grond kon van de gemeente worden gekocht.
De oude bebouwing op de hoek Ginnekenweg-Kalishoek. Ook zichtbaar op de foto's hierboven.
In 1966 werd over de hele lengte van het bedrijf nieuwbouw gerealiseerd waarbij de werkplaats werd vergroot, er een groot magazijn, een schadewerkplaats en een stalling op de eerste verdieping bij kwamen. Maar wat ook belangrijk was is dat er een grotere showroom werd toegevoegd op de hoek. Eindelijk werd het mogelijk meerdere modellen tegelijk te showen.
Er werkten in die tijd ruim 40 medewerkers. Er werden op jaarbasis tussen de 500 en 600 auto's verkocht.
In 1982 ging het bedrijf helaas failliet.
Soms moet er iets achter gehangen worden. Niets voor mij, tenzij er een oude Italiaanse auto op past.
Deze klanten hadden de aanhanger wel nodig:
Dit is wel een heel mooie combinatie, gefotografeerd in februari 1960. Er zaten, voor zover ik weet, vleeswaren in de aanhanger. Let op de pompbediende in zijn huisje!
Een van de oudste foto's van een Staal (mijn vader) met een auto is deze:
Hij is vrijwel zeker op dezelfde dag gemaakt als deze die "Nederlands jongste monteur" beschrijft:
Afkomstig uit een krant en opgestuurd vanuit Nederlands Indië
Nico Uijtendaal werd in 1965 de "Verkoper van het Jaar" voor de Fiat 2300.
Ter ere daarvan werd hij gefotografeerd bij Kasteel Bouvigne.
De nieuwe 500 werd in Breda gepresenteerd op een Fiat 1100T (geleend van de importeur):
Deze foto's komen regelmatig terug op allerlei Facebookpagina's.
De meeste klanten van Autobedrijf Staal waren erg trouw en kochten regelmatig een nieuwe Fiat.
Er waren er ook die meerdere Fiats tegelijkertijd hadden. Een daarvan van de heer Nieuwenhuis uit Ulvenhout.
Die had in februari 1964 deze fraaie collectie maar besloot nog iets moois bij te kopen.
Onze 1100T Pick-up haalde deze Fiat op in de haven van Rotterdam (?)